مجتبی ناهید - معاون توسعه انسانی شرکت الکتروکویر و مدرس دانشگاه ارشاد
ربابه امامی - کارشناس ارزیابی عملکرد شرکت الکتروکویر

با ورود به هزاره سوم میلادی و ظهور اقتصاد دانایی محور، منابع انسانی به عنوان عنصری رقابتی و راهبردی در حفظ بقاء سازمان و افزایش بهره وری آن مطرح گردید. تقاضای رو به افزایش کارفرمایان برای جذب نیروهای ماهر از سویی و تمایل کارکنان توانمند برای تصاحب و در اختیار گرفتن مشاغل با ارزش از سویی دیگر، باعث شده است تا سازمان ها برای جذب بهترین استعدادها، با یکدیگر به نبرد بپردازند. در این نبرد، سازمان های موفق در پی آن هستند که راهبرد، خط مشی و رویه های خود را به گونه ای بهبود بخشند که بتوانند استعدادهایی را که برای تداوم حیات اقتصادی ضروری است، جذب کنند، توسعه دهند و نگهداری نمایند .هدف اصلی از پژوهش حاظر پاسخ به این سوال است که چگونه مدیریت استعداد می تواند در جهت رشد افراد در سازمان مفید باشد از این رو تلاش شده است از طریق روش کتابخانه ای ساختار یافته نسبت به پاسخگویی به دغدغه یاد شده اقدام شود. در پایان این پژوهش نشان می دهد مدیریت استعداد، فرایندها و ابزارهای مناسبی را برای حمایت و توانمندسازی مدیران فراهم می آورد. از این راه آنها در می یابند که از کارکنان خود چه انتظارهایی باید داشته باشند، که این امر موجب بهبود روابط کاری می شود. در نتیجه سازمان با سرمایه گذاری در مدیریت استعداد از یک سو، از یک نرخ بازگشت سرمایه بالا برخوردار می شود و از سویی دیگر، مجموعه استعدادهای گوناگون را در سازمان خواهد داشت. در چنین شرایطی سازمان از مزایای نیروی کار چابک و با انگیزه بهره مند می گردد.

منابع انسانی، مدیریت استعداد، جذب استعدادها، توسعه استعداد