لیلا آقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات، موسسه آموزش عالی فارابی
یاشار سلام زاده - دکتری مدیریت منابع انسانی، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی فارابی

جایگاه گردشگری و قدرت اقتصادی این صنعت در جهان و نیز لزوم حفظ محیط زیست، اهمیت برنامه ریزی برای توسعه گردشگری پایدار را روشن می سازد، توسعه این صنعت سبب تنوع درآمدها و فرصتی برای تولید ارز و ایجاد اشتغال می باشد، برنامه ریزی و توسعه صنعت گردشگری موضوع مهمی است بنابراین همگام با افزایش گردشگران می بایست برنامه ریزی برای توسعه این صنعت در راستای اهداف پایداری مدنظر قرار داده شده تا از گردشگری و مقاصد گردشگری حمایت گردد. بدین منظور پژوهش حاضر پس از مطالعه پژوهش های پیشین صورت گرفته در حوزه های توسعه پایدار و برنامه ریزی گردشگری با بهره گیری از روش میدانی و پرسشنامه محقق ساخته به بررسی تاثیر شاخص های توسعه پایدار بر برنامه ریزی گردشگری می پردازد. پژوهش حاضر بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس ماهیت و روش از نوع توصیفی شاخه پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، سازمان مردم نهاد فانوس با فعالیت در حوزه گردشگری است. تعداد 92 پرسشنامه از جامعه آماری حاضر جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های رگرسیون و تحلیل مسیر میزان تاثیر هر یک از شاخص ها مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج مطالعه نشان می دهد از بین شاخص های در نظر گرفته شده به عنوان شاخص های پایداری، به ترتیب شاخص های غنای فرهنگی، یکپارچگی فیزیکی، کیفیت اشتغال و رفاه عمومی در برنامه ریزی گردشگری تاثیرگذار می باشند. بر این اساس به مدیران و برنامه ریزان در این صنعت توصیه می گردد به منظور بهره وری از ظرفیت های غنی گردشگری در مقاصد گردشگری، برنامه ریزی های گردشگری با تکیه بر شاخص های غنای فرهنگی، یکپارچگی فیزیکی و کیفیت اشتغال صورت پذیرد.

توسعه پایدار، شاخص های توسعه ، گردشگری پایدار، برنامه ریزی گردشگری، سازمان مردم نهاد فانوس