طیبه ستایش فر - آموزگار مقطع ابتدایی، دانشجوی دکترا فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی، دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان اصفهان

هدف از این پژوهش ، بررسی علل و عوامل موثر در نشاط و شاداب سازی مدارس بوده است. این مطالعه بر حسب هدف از نوعکاربردی، از نظر نوع داده ها کیفی، و از نظر نحوه ی اجرا توصیفی است. نشاط و شادابی همواره به عنوان یکی از مهم تریننیازهای دانش آموزان و معلمان در مدارس مطرح بوده است. در گذشته به نظر می رسید که وظیفه آموزش و پرورش،تولید عده ای فارغ التحصیل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند، اما از این پس باید معتقد بود شوق زندگیکردن را به دانش آموزان بیاموزیم. قرن جدید سرلوحه تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است باشیم کهدرحقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است، و مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامههایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. قرآن دین اسلام را دین شادی معرفی نموده و مهمترین عوامل شادی را محبوبیت،مقبولیت و موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت عارفانه و حل مسیله ذکر کرده است، روانشناسان شادی و شور و نشاطرا محرک انسان ها برای عمل می دانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق می دانند. زیرا سلامت روحی، روانی وجسمانی او را تامین می کند . جان گودلد درکتاب جایی بنام مدرسه بعد از درک وجوه شباهت شگفت انگیز درمدارسمان نوشت : ملالت و خستگی یک بیماری اپیدمی است .... چرا مدارس ما جای شادمانی نیستند در پژوهش حاضر ابتدا بهمفاهیم شادی، شادزیستن و شاد بودن از دیدگاه قرآن و ایمه معصومین (ع) و روانشناسان پرداخته، سپس به بررسی شاداب سازیمدارس ازدیدگاه نظام آموزش و پرورش و در پایان راهکارها و پیشنهادات مناسب جهت ایجاد مدرسه شاد و با نشاط ارایه گردیده است.

شادی، نشاط، شاداب سازی مدارس