بررسی اثر بخشی آموزش ابراز وجود بر رضایت زندگی و سلامت روانی زوجین تبریزی

آموزش ابراز وجود یک تکنیک رفتاری است که با روان درمانی سنتی ترکیب شده است و به افراد کمک می کند تا مهارت های لازم را برای کنترل موقعیت های واقعی به طور موثری بدست آورند. به ویژه این آموزش به افراد می آموزد که چگونه تقاضای غیر معقول دیگران را رد کنند و حقوقشان را به شیوه ی غیر پرخاشگرانه ای ابراز نمایند. هدف از این پژوهش، بررسی میزان تاثیر آموزش ابراز وجود بر رضایت زندگی و سلامت روانی زوجین تبریزی بود. شیوه ی نمونه گیری به صورت نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. بدین منظور تعداد 32 نفر از زوجین تبریزی انتخاب شده و بعد از اجرای پرسشنامه های GHQ28 و SWLS بصورت پیش آزمون، 16 نفر از زوجین که نمرات قابل بررسی داشتند انتخاب شده و در گروه آزمایش قرار گرفته و بقیه زوجین در گروه کنترل قرار گرفتند. بعد از آن، کلاس های آموزشی جمعا به مدت 11:30 ساعت در پنج هفته پیاپی بار روی گروه آزمایش برگزار شد و بر روی گروه کنترل هیچ آموزشی اجرا نگردید. پس از اتمام دوره ی آموزش، دوباره پرسشنامه های فوق بصورت پس آزمون روی تمامی شرکت کنندگان پژوهش اجرا گردید. بعد از اجرای پرسشنامه ها و نمره گذاری داده ها، از روش آماری ANOVA با استفاده از نرم افراز SPSS 16 برای تجزیه داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل ANOVA نشان دهنده ی این بود که بین گروه آزمایش و گروه کنترل از نظر سلامت روان و رضایت زندگی تفاوت وجود دارد. به عنوان نتیجه می توان گفت که آموزش ابراز وجود باعث افزایش سلامت روان و رضایت زندگی زوجین می شود.

Keywords:

آموزش ابراز وجود , رضایت زندگی , سلامت روانی