احمد عرفانیان - دانشجوی ارشد معارف اسلامی و حقوق

یکی از تمایلات و نیازهای درونی انسان میل به شادی است که در فطرت و سرشت آدمی نهاده شده، از آنجایی که انسان ها علاقه دارند شادی خود را به دیگران نشان داده و دیگران را نیز در شادی خود شریک نمایند تا نهایت لذت را ببرند لذا در طول تاریخ حتی انسان های اولیه و بدوی نیز اقدام به برگزاری مراسم شادی بصورت دسته جمعی می کرده اند . در فرهنگ های اقوام و ملل جهان برگزاری مراسم های شادی تابع آداب و رسوم خاصی است که در طول قرن ها شکل گرفته و در نزد ملت ها با توجه به عقاید، افکار و باورهایشان از دیدگاه گروهی قابل احترام و از دیدگاه عده ای دیگر مذموم بوده است. یکی از رسوم کهن در میان ملت ها جشن عروسی می باشد که در کشور ما نیز طرفداران بسیاری داشته و دارد. شادی از نظر افراد خوش گذران و اسیر در بطن و جسم، پرداختن به نشاط جسمانی و خیالی است. در نتیجه سنت های غلط و خلاف منطق، عقل، اخلاق و شرع نیز وارد فرهنگ عروسی ما ایرانیان شده که نه تنها موجب تولید شادی نمی شود بلکه سبب ارتکاب گناهان، جرایم و بروز آسیب های اجتماعی فراوان برا ی افراد و اجتماع و گاها منجر به تشکیل پرونده های جزایی در مراجع امنیتی، انتظامی و قضایی شده که در کاهش ضریب امنیت اخلاقی و اجتماعی اثر گذار بوده بطوری که امروزه تامین امنیت مراسمات عروسی برای نیروی انتظامی به یک چالش جدی تبدیل شده اسدت. نیرو و توانی ده پلیس باید در جهت تامین امنیت واقعی جامعه صرف کند برای تامین امنیت اینگونه مجالس صرف می شدود . لذا در این مقاله به تعدادی از گناهان، جرایم و آسیب های اجتماعی که در یک مجلس عروسی مبتذل ارتکاب می یابد و تهدید علیه امنیت جامعه است، از منظر آیات، روایات و قوانین جزایی ایران اشاره ای کوتاه شده است.

عروسی مبتذل، جرم، گناه، امنیت، آسیب های اجتماعی