نرمین بایزیدی - گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی،ارومیه، ایران
مصطفی شیخ زاده - گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی،ارومیه، ایران

هدف این تحقیق بررسی تاثیر تدریس بر اساس رویکرد بدیعه پردازی بر مهارتهای حل مسیله سازنده و نا کارآمد دانش آموزان دختر پایه پنجم در درس علوم اجتماعی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر میزان کنترل محقق بر متغیرهای تحقیق، غیر آزمایشی و از نوع شبه تجربی است . جامعه آماری عبارت از دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی دختر شهرستان سردشت به تعداد 624 نفر است. روش تحقیق، روش شبه آزمایشی و روش نمونه گیری، تصادفی خوشهای بود . حجم نمونه با توجه به روش پژوهش شامل دوکلاس در گروه های آزمایش و کنترل و تعداد هرکلاس 25 نفر میباشد. گردآوری داده ها به وسیله پرسش نامه فرم کوتاه پرسشنامه تجدیدنظر شده حل مسیله اجتماعی بوده است. پایایی آزمون برای این پرسشنامه بین 0/68 تا 0/91 گزارش شده است، روایی سازه این پرسشنامه نیز با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و همبستگی با دیگر مقیاس های حلمسیله و سازه های روانشناختی همپوش، تایید شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف معیار) و در بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان میدهد از بین 5 مولفهی حل مسیله اجتماعی، تفاوت میانگین دو گروه آزمایش و گواه در مقیاس های جهتگیری مثبت به مسیله و سبک حل مسیله منطقی به عنوان خرده مقیاس حل مسله سازنده، دیگر مقیاس ها که شامل سبک تکانشی/ بی احتیاط، سبک اجتنابی و جهت گیری منفی به مسیله هستند، خرده مقیاسهای حل مسیله ناکارآمد را تشکیل می دهند معنادار است و درهمه مولفه ها دانش آموزان گروه آزمایش پیشرفت بهتری داشتند.

روش تدریس بدیعه پردازی، حلمسیله سازنده، حل مسیله ناکارآمد، تعلیمات اجتماعی