سید مسعود نصر آزادانی - استادیار، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
حمیدرضا جعفرزاده اسکویی - کارشناس ارشد، مهندسی خطوط راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران

از دیرباز بحث ارائه ادبیات و فرهنگ تعامل بین سه عامل و بازیگر اصلی حاضر در پروژه های عمرانی (کارفرما / مشاور / پیمانکار) مفتوح و مورد بحث بوده و در اغلب موارد این عدم همکاری و تعامل با برداشت های نادرست و بعضاً بدون انطباق با شرایط حاکم بین آنها به عدم تعامل یا به زعمی به تقابل منجر شده است. اثر این عدم هماهنگی و بعضاً تقابل بین سه عضو اثرگذار فوق الذکر موجب وارد شدن لطمات و صدمات جدی به اجرای پروژه های عمرانی گردیده است. در این راستا موارد ذیل قابل ذکر، تعمق و بررسی است:الف- درک صحیح و منطقی بین سه بازیگر اصلی از حدود و ثغور وظایف خود و در روابط فیمابین، وجود ندارد و از این منظر قوانین و مقررات جاری و حاکم بین آنها نیز دچار نواقص جدی است.ب- متأسفانه هر عضو بی توجه به فرهنگ همکاری و همفکری در مجموعه، عموماً دیگری را در فضای تقابل و خدشه دار نمودن منافع خود می بیند و اصولاً قضاوت ها در برخوردهای بین این سه عضو بر عدم اصل برائت استوار می باشد که ماحصل این نگاه و برخورد، موجب شکاف جدی بین این سه بازیگر اصلی در اجرای پروژه ها گردیده و در پی آن ناکامی در اجرای پروژه ها را سبب می شود. پ- متأسفانه در فضای بحث با هر یک از سه ارگان فوق الذکر به جهت مشکلات به وجود آمده در پروژه های عمرانی، هر یک، کمبودها و کاستی ها را به طرف دیگری سوق می دهد. هدف از نوشتن این مقاله بحث میان تعاملات سه رکن فوق الذکر در اجرای بهینه پروژه های ریلی است

طرح راه آهن، کارفرما، مهندس مشاور و پیمانکار