اثر تیمار پس از برداشت براسینواسترویید بر ویژگی های کمی و کیفی میوه توت فرنگی

در این پژوهش، اثرات کاربرد پس از برداشت هورمون گیاهی اپی براسینولید، بر خواص کمی و کیفی میوه توت فرنگی رقم کاماروسا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار، در چهار سطح زمانی صفر، سه، پنج و هفت روز انجام شد . تیمارها شامل، شاهد (بدون تیمار) ، آب مقطر، آب معمولی و چهار غلظت ( نیم، یک، یک و نیم و دو میکرومولار) از هورمون اپی براسینولید به صورت غوطه وری و چهار غلظت (نیم، یک، یک و نیم و دو میکرومولار) از هورمون اپی براسینولید به صورت محلولپاشی بودند. بررسی صفات شامل درصد کاهش وزن میوه ، میزان سفتی بافت، مواد جامد محلول pH ، اسید قابل تیتراسیون ، ویتامین C ، نشن یونی، شاخص طعم، آنتوسیانین ، میزان آنزیم SOD و کربوهیدرات کل پس از نگهداری میوه در سردخانه با دمای چهار درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد، صورت گرفت، نتایج نشان دادند کاربرد اپی براسینولید دو میکرومولار (به صورت غوطه وری) به طور معنی داری بر درصد کاهش وزن میوه ها ، سفتی بافت میوه ، میزان مواد جامد محلول، pH ، اسید قابل تیتراسیون، ویتامین C ، نشت یونی، آمنوسیانین و فعالیت انزیم SOD اثر مثبت داشت و منجر به افزایش شاخص طعم گردید. از نظر آماری ، بهترین تیمار جهت توصیه، کاربرد اپی براسینولید با غلظت دو میکرومولار و به صورت غوطه وری می باشد.

Keywords:

اپی براسینولید , پس از برداشت , توت فرنگی , خصوصیات کمی و کیفی , غوطه وری , محلول پاشی