توسعه پایدار کشاورزی

امروزه رشد روزافزون جمعیت، موجب نیاز بیشتر بشر به مواد غذایی گردیده که این عامل موجب گسترش تولیدات کشاورزی و تاثیرات سوء بر خاک و منابع پایه شده است. استفاده از کود و سموم دفع آفات علاوه بر آلودھسازی خاک و منابع آبهای سطحی و زیرزمینی، باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونههای جانوری و گیاھی نیز میشود. این فرایندھا، تعادل ھای زیست محیطی و بومی را به تدریج بر ھم میزند و پیامدھای خطرناکی را در پی دارد.رشد و توسعه پایدار کشاورزی یکی از شاخص ترین و مهم ترین ھدفهای ھر دولتی است که تحقق آن طریق تحولات بنیادی ھمه جانبه در ساختار کشاورزی، مدیریت و بهره برداری مطلوب از منابع و امکانات، سازماندھی و ھدایت سنجیده فعالیتها در چار چوب برنامه ریزی علمی و منطقی امکانپذیر خواھد بود. بر ھمین اساس، بخش کشاورزی در کلیه برنامه ھای توسعه کشور از اولویت ویژه ای برخوردار بوده و به عنوان محور و اساس توسعه اقتصادی کشور مورد توجه قرار داشته است.تجارب بدست آمده نشان می دھد که پشتوانه و محرک و استمرار بخشنده عمران روستایی توسعه کشاورزی است زیرا کشاورزی در روستاھا منبع اشتغال و منشا تولید و درآمد است و آموزش و ترویج کشاورزی بعنوان وسیله افزایش تواناییهای انسان نقش بسیار مهمی در توسعه کشاورزی بازی می کند. از این رو آموزش و ترویج کشاورزی جهت توسعه کشاورزی ضروری بود و توسعه کشاورزی بنوبه خود موتور عمران روستایی است.اساسا توسعه روستایی با توسعه کشاورزی آغاز می شود و به کمک کشاورزی استمرار می یابد. با توجه به مطالب فوق اھمیت آموزش و ترویج کشاورزی در امرعمران روستایی آشکار گردد. آموزش و ترویج کشاورزی می تواند با رونق بخشیدن به کشاورزی و افزایش درآمد کشاورزی موازنه نابرابرموجود بین شهرھا و روستاھا را کاھش دھد.چنانکه می دانیم موازنه سطح زندگی روستایی و شهری یکی از پایه ھای اصلی و اساسی استحکام جامعه می باشد آموزش و ترویج کشاورزی در سطوح مختلف می تواند جوامع بسته مناطق روستایی را به روی نوآوریهای مفید باز کند تا با استفاده از آن نوآوریها ازحالت عقب ماندگی خارج شوند و با دنیای پیشرفته ارتباط برقرار کنند.

Keywords:

کشاورزی , توسعه پایدار , توسعه روستایی , آموزش