بررسی رابطه بین سرمایه فکری و انگیزه سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه فکری، دربرگیرنده ی همه ی فرآیندها و دارایی هایی است که به طور معمول و سنتی در ترازنامه شرکتمنعکس نمی شوند. همچنین شامل آن گروه از دارایی های نامشهود مانند علایم تجاری و حق امتیازها و ... استکه روشهای حسابداری مدرن آنها را مدنظر قرار می دهد. در جمع بندی تعاریف متعدد سرمایه فکری و اجزایآن می توان اظهار داشت که، سرمایه فکری به سه دسته سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری قابلتقسیم است. در پژوهش حاضر این پرسش مطرح می شود که آیا سرمایه فکری بر انگیزه سرمایه گذاری دربورس اوراق بهادار تاثیر دارد. فرضیه های پژوهش براساس داده های گرد آوری شده از 140 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1389 تا 1393 و با استفاده از رگرسیون ترکیبی مورد آزمون قرارگرفتند.در این تحقیق برای سنجش سرمایه فکری از مدل پالیک و جهت سنجش انگیزه سرمایه گذاران ازنسبت MBV استفاده شده است. متغیر های کنترلی تحقیق نیز BETA, TDR, ROA می باشد. نتایج حاصل از بررسی یافته ها حاکی از این بود که بین سرمایه انسانی و رابطه ای با انگیزه سرمایه گذاری رابطه معناداری وجود ندارد ولی بین سرمایه ساختاری و انگیزه سرمایه گذاری رابطه منفی و معناداری وجوددارد. همچنین بین متغیرهای TDR, ROZ و انگیزه سرمایه گذاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. ولی بین متغیر BETA و انگیزه سرمایه گذاری رابطه منفی معناداری وجود دارد.

Keywords:

سرمایه فکری , مدل پالیک , انگیزه سرمایه گذاران , نسبت بازار به دفتری