رابطه محتوای آموزش های ضمن خدمت معلمان با انگیزه آنها جهت تدریس اثربخش در کلاس

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه محتوای آموزش ضمن خدمت با انگیزه معلمان جهت تدریس اثربخش در کلاس در سال تحصیلی 95-1394 در آموزش و پرورش منطقه 2 شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی به روش پیمایشی است. جامعه آماری تمامی آموزگاران مقطع ابتدایی منطقه 2 شهر تهران، برابر 760 نفر می باشند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به تعداد 255 نفر محاسبه گردید. نمونه گیری تصادفی ساده بود و جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته 20 گویه ای استفاده شد که روایی صوری و محتوای آن توسط استاد راهنما تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0/825 محاسبه گردید. داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون تی تک نمونه ای، رتبه بندی فریدمن و آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش بیان می کند که: در سطح اطمینان 95% (یا خطا 5%) حد بالا مثبت و حد پایین مثبت می باشد و نشان می دهد بین متغیرهای فرضیه رابطه وجود دارد. در آزمون تی مقدار سطح معناداری دوطرفه بیشتر از 0/05% است، پس فرض صفر مورد حمایت آمار قرار گرفت. در آزمون فریدمن با توجه به نتایج حاصله از میانگین، عامل محتوای موضوع محوری با میانگین 2/96 دارای بیشترین رتبه می باشد. با استفاده از آنووا سطح معناداری کمتر از 5% است. پس ادعای یکسان بودن رتبه (اولویت) عوامل مرتبط با انگیزه معلمان پذیرفته نمی شود.

Keywords:

آموزش ضمن خدمت , انگیزه , تدریس اثربخش