فیروزه هنرمند - گروه مدیریت آموزشی ، دانشکده مدیریت، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمدصادق ضیایی - استادتمام گروه مدیریت منابع انسانی، دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد واحد تهران غرب، تهران، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه محتوای آموزش ضمن خدمت با انگیزه معلمان جهت تدریس اثربخش در کلاس در سال تحصیلی 95-1394 در آموزش و پرورش منطقه 2 شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی به روش پیمایشی است. جامعه آماری تمامی آموزگاران مقطع ابتدایی منطقه 2 شهر تهران، برابر 760 نفر می باشند. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به تعداد 255 نفر محاسبه گردید. نمونه گیری تصادفی ساده بود و جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته 20 گویه ای استفاده شد که روایی صوری و محتوای آن توسط استاد راهنما تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0/825 محاسبه گردید. داده های حاصل با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون تی تک نمونه ای، رتبه بندی فریدمن و آنووا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های حاصل از این پژوهش بیان می کند که: در سطح اطمینان 95% (یا خطا 5%) حد بالا مثبت و حد پایین مثبت می باشد و نشان می دهد بین متغیرهای فرضیه رابطه وجود دارد. در آزمون تی مقدار سطح معناداری دوطرفه بیشتر از 0/05% است، پس فرض صفر مورد حمایت آمار قرار گرفت. در آزمون فریدمن با توجه به نتایج حاصله از میانگین، عامل محتوای موضوع محوری با میانگین 2/96 دارای بیشترین رتبه می باشد. با استفاده از آنووا سطح معناداری کمتر از 5% است. پس ادعای یکسان بودن رتبه (اولویت) عوامل مرتبط با انگیزه معلمان پذیرفته نمی شود.

آموزش ضمن خدمت، انگیزه، تدریس اثربخش