بررسی هیدرولیکی اثر تراکم گیاه نی بر استهلاک انرژی پتانسیل موج ثقلی در ساحل رودخانه ها با استفاده از مدل آزمایشگاهی

استفاده از پوشش گیاهی از جمله مسائل مهندسی رودخانه است که از جنبه های علمی، فنی، اقتصادی و زیباشناسی مورد توجه می باشد. استفاده از پوشش گیاهی تنها روشی است که بطور طبیعی قابلیت حیات و بازسازی خود را دارد. در این مقاله با استفاده از مدل آزمایشگاهی هیدرولیکی، به بررسی اثر تراکم گیاه نی بر استهلاک انرژی پتانسیل موج پرداخته شده است. در این تحقیق با استفاده از فلوم موج به طول 8 متر، عرض 0/5 متر و ارتفاع 0/8 متر و گیاه نی بومی حاشیه رودخانه کارون، در آزمایشگاه هیدرولیک دانشگاه شهید چمران اهواز، 80 آزمایش انجام شده است. کلیه آزمایشات با استفاده از امواج منظم با طول موج کوتاه به اندازه 1، 1/5، 2، 2/5، 3 و 3/5 متر، در آب با عمق 0/5متر انجام شده اند. سپس با توجه به نتایج بدست آمده از جداول و نمودارهای آزمایشگاهی، اثر تراکم گیاه نی را در شرایط طبیعی و تراکمهای 25، 50، 75 درصد بر روی استهلاک انرژی موج مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد افزایش تراکم گیاه نی کاملا رشد یافته بطور 2/5 متر بمیزان 25 درصد با آرایش طبیعی یکسان نسبت به تراکم طبیعی، باعث افزایش 1 درصد استهلاک انرژی پتانسیل موج نسبت به تراکم طبیعی می گردد. همچنین افزایش تراکم بمیزان 50 درصد باعث افزایش 9 درصد استهلاک و افزایش این تراکم بمیزان 75 درصد موجب افزایش 12 درصد استهلاک انرژی پتانسیل موج می گردد.

Keywords:

آبراهه , استهلاک انرژی پتانسیل موج , تراکم گیاه نی , حفاظت سواحل