اثر رفتار گزارشگری مدیریتی بر محافظه کاری حسابداری

با توجه به اهمیت نقش محافظه کاری به عنوان یکی از اصول محدودکننده حسابداری، نیاز به معیارهایی برای سنجشدقیق آن در گزارشگری مدیریتی ضروری به نظر می رسد، دراین پژوهش تلاش می شود تا با معرفی معیار محافظه کاریمبتنی بر اقلام تعهدی به عنوان یک معیار مهم در محافظه کاری، ارتباط این معیار با رشد شرکت و تعهدات اختیاریشرکت به عنوان معیارهای سنجش گزارشگری مالی سنجیده شود اقلام تعهدی اختیاری اقلامی است که مدیریت بر آنهاکنترل دارد و می تواند آنها را به تاخیر اندازد. دراین تحقیق از نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام درابتدای هر سال به عنوان شاخصی برای رشد استفاده شده است.پژوهش حاضر در پی آن است که این نقش را در بورس بهادار تهران به صورت کمی به سنجش در آورد برای این منظور594 سال- شرکت از شرکت های عضو بورس از ابتدای سال 1383 تاانتهای سال مالی 1392 به عنوان نمونه آماری انتخاب،روش پژوهش استقرایی از نظر بعد زمانی، پس رویدادی از لحاظ هدف نیز، پژوهش کاربردی است. در این پژوهش برایتحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه ها از تحلیل رگرسیون چندمتغیره و آزمون همبستگی پیرسون از طریق نرم افزار آماریspss استفاده شده است. از مدل گیولی و هاین (2000) برای محاسبه محافظه کاری غیرشرطی گردیده و نتایج آزمون همبستگی نشان می دهد تعهد اختیاری با محافظه کاری غیرشرطی حسابداری همبستگی مثبت و معنی داری دارد.یافته های پژوهش نشان میدهد رفتار گزارشگری مدیریتی و تعهدات اختیاری شرکت بر درجه محافظه کاری حسابداریتاثیر دارد.

Keywords:

گزارشگری مدیریتی و مالی , تعهدات اختیاری شرکت , محافظه کاری حسابداری