سعید اسدی - استاد دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها
امیر البدوی - استادیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها
علی حسین زاده کاشان

چالشی که امروزه سیستم توانگری مالی شرکت های بیمه با آن مواجه است، درک مفهوم ریسک و به دنبال آن اندازه گیری وکمی کردن ریسک است. یکی از ریسک های مهم یک شرکت بیمه، ریسک بازار ناشی از سرمایه گذاری است. به منظور لحاظکردن دقیق تر ویژگی های سریزمانی های مالی، در این پژوهش سعی شده است تا با محاسبه ارزش در معرض ریسک بابکارگیری رویکرد ترکیب تابع کاپولا، نظریه ارزش فرین و مدل های گارچ ضریب ریسک بازار مناسبی برای پرتفویسرمایه گذاری بدست آوریم. این رویکرد روی پرتفوی سرمایه گذاری سهام شرکت های بورسی، حساب های ارزی و املاک ومستغلات انجام می شود. در مدل توانگری مالی ایران، با توجه به آیین نامه نحوه محاسبه و نظارت بر توانگری مالی موسسات بیمهو طبق نظر خبرگان و کارشناسان، همبستگی بین دارایی های مالی مختلف لحاظ نشده است، ریسک نرخ ارز در محاسبات درنظر گرفته نشده است و ضرایب ریسک محافظه کارانه محاسبه شده است. در این پژوهش به منظور رفع این نواقص و ایرادات،برای تخمین ارزش در معرض ریسک پرتفوی، ابتدا از یک مدل گارچ برای مدلسازی توزیع های حاشیه ای سری زمانی لگاریتمبازدهی ها استفاده می کنیم. سپس با استفاده از روش فراابتکاری الگوریتم ژنتیک به منظور حصول بهترین آستانه در تیوریارزش فرین دنباله های توزیع را مدلسازی کردیم. سپس از تابع کاپولا برای ارتباط توزیع های حاشیه ای با یکدیگر استفادهمی شود. برای بررسی متناسب بودن این رویکرد، از روشهای پس آزمایی استفاده می کنیم. ما نتیجه می گیریم که درحالت کلی مدل GARCH-EVT-Copula به خوبی پرتفوی سرمایه گذاری را مدلسازی می کند و بالاخص مدل GARCH-EVT- student’s t copula نسبت به سایر مدلهای GARCH-EVT-Copula و مدل سنتی شبیه سازی تاریخی (HS) عملکرد بهتری دارد.

توانگری مالی، ریسک بازار، ارزش در معرض ریسک، مدل های گارچ، تیوری ارزش فرین، توابع کاپولا، الگوریتم ژنتیک