بررسی و ارزیابی دانشگاههای کشور در تصفیه فاضلابهای بهداشتی واستفاده مجدد از پسابهای استاندارد

بروز چالشها و تنشهای متعدد آبی به واسطه اثرات تغییراقلیم، افزایش نسبی دما، کاهش و تغییرالگوی بارشهای جوی و وقوع خشکسالیهای مکرر در کشورهای مختلف جهان به خصوص ایران باعث افزایش بیرویه برداشت از منابع آب و به تبع آن کاهش منابع آب در دسترس شده است که از مهم ترین پیامدهای آن در محیطهای دانشگاهی، خشکشدن فضای سبز و تحمیل هزینههای اقتصادی متعدد بر دانشگاهها میباشد. این کمبودها و چالشها دستیابی به اهداف دانشگاه سبز در کشور را با چال ش جدی مواجه کرده است. یکی از مهمترین ابزارها در جهت چیرهشدن بر این مشکلات و دستیابی به اهداف دانشگاه سبز، ایجاد ظرفیت و پتانسیل تصفیه فاضلابهای بهداشتی و استفاده مجدد از پسابهاست. از این رو در تحقیق حاضر، وضعیت و پتانسیل دانشگاههای کشور در استفاده مجدد از پسابهای تصفیهشده جهت تامین آب موردنیاز مصارف مختلف با استفاده هشت شاخصه مهم مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد علیرغم گرایش نسبی دانشگاهها به سمت استفاده از پساب به عنوان منبع آب پایدار و در دسترس، حدود 70 درصد دانشگاهها برنامهای در این راستا ندارند و این درحالی است که باوجود چالش های و مشکلات تامین آب در بسیاری از مناطق کشور، از طرفی حدود 88 درصد آب موردنیاز فضای سبز این دانشگاهها از طریق آب بهداشتی و شهری تامین میشود، که نشاندهنده اهمیت توجه به استفاده از پسابهای بازیافت شده در دسترس و پایدار به عنوان جایگزین آب بهداشتی در تامین نیاز آبی فضای سبز دانشگاههاست.

Keywords:

دانشگاههای ایران , دانشگاه سبز , پساب , تصفیهخانه , استفاده مجدد از آب