انوشیروان مهری - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
مهدی امیدی - دانشجوی دکترای طراحی شهری دانشگاه هنر اصفهان

یکی از زمینه های ناپایداری توسعه های شهری و اقتصاد کلان شهرها در کشورهای در حال توسعه گونه ای از سکونت با مشکلات خاص خود موسوم به سکونت گاه های غیر رسمی یا حاشیه نشینی است که بنا بر اطلاعاتموثق روز به روز به فزونی می رود. حاشیه نشینی و مشکلات خاص آن خصوصا پس از پایان جنگ جهانی دوم بیش از پیش برای مدیران شهری معضل ساز شد. نکته مهم درباره حاشیه نشینی این است که این پدیده در عین حال کهنتیجه و حاصل معضلات اجتماعی و خصوصا اقتصادی است، به مشکلات دیگری همچون بزهکاری نیز دامن می زند. در این بین نقش مقررات و ضوابط شهر سازی چه در زمینه طراحی شهری و چه در زمینه برنامه ریزی شهری مهمتر از همه جوانب به نظر می رسد. با گسترش شهرها و تبدیل آنها به کلان شهرها لزوم کنترل وضعیت حاشیه نشینی وجلوگیری از گسترش آن بیش از پیش احساس می شود.در این مقاله سعی شده است پس از بررسی مفهوم حاشیه نشینی، روند شکل گیری و تاریخچه، به اثرات سوء آن، و تاثیرات آن بر روی اقصاد جامعه و شهر اشاره گردد.

اقتصاد شهری، سکونتگاه غیر رسمی، کلانشهر، مدیریت شهری، حاشیه نشینی، شهرسازی