فلسفه و رفتار در معماری

معماری به مثابه یک هنر، درانتقال پیام خود ازشدت وغلظتی کمتر از دیگرهنرها برخوردار است ولی قدرت معماری،وتداوم اثر پیام عاطفی آن مدیون حضور همیشگی و نامحسوس آن درفضایی است که می آفریند. معماری به مثابه پس زمینه از مفاهیمی در مبانی نظری معماریست که هر چند جدید نیست و نمونههای موفقی از آن را در معماری بومی و سنتی همه اقوام و ملل میتوان یافت ، اما تا قرن بیستم میلادی حداقل در غرب پشتوانه فلسفی قابل شناختی که توسط متفکرین بانفوذ تحت حمایت باشد برای این مفهوم وجود نداشت. اما در این ارتباط بطور کلی می توان این پشتوانه نظری را در دو نگاه زیر بیان کرد: 1-صورتها ومعانی برخاسته و مورد پذیرش خرد و عقل 2-صورتها و معانی برخاسته ازتصورات وتجارب خوشایند حواس نوشتار حاضر تلاشی است در جهت بررسی اجمالی این دو دیدگاه:معماری عقل و معماری حس و ادامه سعی در معرفی احتمال وجود دیدگاهی دیگر و صورت سومی از آغاز فرایند خلق معماری بنام معماری حضور می باشد.در این ارتباط به این موضوع خواهیم رسید که معماری به این روایت زمانی متولد خواهد شد که سکونت به عنوان یک ضرورت ادراک شود، همانطور که همه انواع وسایل نقلیه در وهله نخست برای پاسخگویی به ضرورت حرکت خلق شد.

Keywords:

معماری , عقل , حس , حضور