حامد حق نظر - دانشجوی دکتری مهندسی عمران-سازه های هیدرولیکی دانشگاه صنعتی شاهرود
رامین رامینی - دانشیار گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شاهرود
مجتبی صانعی - دانشیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری

برداشت مصالح از رودخانه که نوعی دخل و تصرف در آن محسوب می شود، معمولا آثار منفی فراوان هیدرولیکی، فیزیکی وزیست محیطی به جا می گذارد. لذا ضرورت انجام مطالعات مربوط به امکان سنجی برداشت شن و ماسه از رودخانه ها وارایه راهکارهایی جهت کاهش اثرات ناشی از برداشت مصالح در کنار مطالعات فنی کاملا ضروری می باشد. در این تحقیق با استفاده از مطالعه آزمایشگاهی اثر فاصله بین حفره های برداشت مصالح رودخانه ای به منظور پرشدگی و احیای آنها جهتمدیریت برداشت با در نظر گرفتن آورد رودخانه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد در صورتی که حفرهپایین دست در فاصله ای تا 8 برابر عمق جریان حفر شود بهترین میزان پرشدگی اتفاق می افتد.

مصالح رودخانه ای، حفره برداشت، انتقال رسوب، جانمایی حفره