رویا عظیم زاده گان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت
شهرزاد شهریاری - هیات علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت، گروه معماری، مرودشت، ایران.

یکی از موثرترین عوامل تاثیرگذار در خلق فضاهای آرامش بخش، طبیعت شناخته شده است. در طول تاریخ، طبیعت همواره به طرق گوناگون در طراحی معماری بکار گرفته میشده است. امروزه اما با پیشرفت صنعت و مدرنشدن شهرها و از بین رفتن رابطهی میان انسان و طبیعت، بر رابطهی طبیعت و معماری نیز، خدشه وارد گشته است و درنتیجه، مشکلات متعددی برای انسانها پدید آمد. بنابراین بمنظور احیای این رابطه و ایجاد فضاهای آرامش بخش،رویکردهای گوناگونی به طبیعت در معماری پدیدار شدند. اما بهرهگیری از طبیعت در معماری معاصر، بیشتر به یک رابطهى صورى تبدیل شده است. بدین ترتیب این نوشتار با هدف تدوین موثرترین راهکارهای معماری بهرهگیری ازطبیعت در راستای طراحی فضاهای آرامش بخش شکل گرفت تا با ایجاد رابطهای مناسب میان طبیعت و معماری،گامی در جهت ارتقا رابطهی انسان و طبیعت و ایجاد محیطهای آرامش بخش، برداشته شود. روش تحقیق استفاده شده در این رساله، روش توصیفی و تحلیلی میباشد. در ابتدای این مقاله به بررسی ضرورتهای ارتباط انسان،طبیعت و معماری میپردازیم سپس راهکارهای معماری بهرهگیری از طبیعت از دیدگاههای گوناگون مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت بهترین راهکارها در راستای طراحی فضاهای آرامش بخش مشخص میگردند. بهتریناین راهکارها شامل آن دستهای میگردند که به ایجاد رابطهی ملموس و فیزیکی با طبیعت میپردازند. از جملهی این راهکارها میتوان به طراحی در بستر طبیعت، استفاده از عناصر و مصالح طبیعی و توجه به اقلیم و پدیدههای طبیعی اشاره نمود.

طبیعت، معماری، انسان، آرامش