ایجاد شاخص های کیفیت زندگی بر اساس اصول شهر زیست پذیر در خیابان هوانیروز

توسعه روزافزون جمعیت شهری و جایگزینی رویکردهای کیفی به جای توجه به استانداردهای کمی باعث طرح موضوعاتی نظیر کیفیت زندگی شهری و زیست پذیری شهری شده است که در مقیاس ها، قلمروها و ابعاد مختلف قابلبررسی است. در سال های اخیر با توجه به توسعه شهر نشینی و رشد فزاینده جمعیت شهرها و توجه به سنجش وضعیت موجود شهرها و محلات)لطفی69-68:1388 اهمیت فراوانی یافته است و از طرفی دیگر مطرح شدن رویکرد و نظریه توسعه پایدار به جای دیدگاه های کلان اقتصادی و خرد کالبدی )مهدیزاده294:1382 موضوعات کیفیت زندگی و شهرزیست پذیر مورد توجه جدی قرار گرفته اند. با توجه به توسعه های متعدد شهرک مانند در غرب تهران به خصوص در منطقه 22 ، لزوم سنجش و ارزیابی این نوع از سکونتگاه ها و توجه به روانشناسی محیط ضروری به نظر میرسد. از جمله اینشهرک ها میتوان به شهرک گلستان )شهرک راه آهن( واقع در شرق دریاچه چیتگر اشاره کرد که دارای دو محور اصلی خیابان هوانیروز و خیابان امیر کبیر می باشد. این دو خیابان با توجه به مرکزیت دسترسی این شهرک دارای دو بافت کاملامتفاوت با یکدیگر هستند به طوری که خیابان امیر کبیر بافتی متنوع و جاذب جمعیت می باشد در نتیجه تبدیل به بافتیسرزنده گردیده، بر خلاف آن خیابان هوانیروز از نظر تراکم و تعدد کاربری دارای ضعفی اساسی است که منجر به دفع تراکم جمعیت در سا عت های مختلف شبانه روز به ویژه در شب ها می گردد همین عامل از فاکتورهایی مانند امنیت، سرزندگی ودیگر عوامل این خیابان کاسته و تاثیر نا مناسبی بر روی بافت شهرک گلستان نیز می گذارد. هدف از انجام این پروژه به وجود آوردن شرایطی بر مبنای زیست پذیری در خیابان هوانیروز می باشد

Keywords:

شاخص سازی , کیفیت زندگی , شهر زیست پذیر , خیابان هوا نیروز