علی اکبر توکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
علیرضا میرجلیلی - استادیار، گروه عمران، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

صنعت ساختمان و پروژه های عمرانی از لحاظ سرمایه و حجم نیروی انسانی، بزرگ ترین صنعت در کشور می باشد.رشد سریع و روز افزون جمعیت و افزایش تقاضا، نیاز به کاهش زمان تحویل پروژه های عمرانی و کاهش زمان برگشتسرمایه ی سرمایه گزاران باعث شده اند تا ضرورت ایجاد تحول و در شیوه ای سنتی ساخت و ساز روز به روز بیشتر شود. با توجه به مزایای روش های نوین ساخت و ساز همچون استاندارد بودن محصول، دوام و پایداری، کنترل کیفیت قطعات ساخته شده، تولید انبوه قطعات، سرعت در اجرا، کاهش قیمت تمام شده در مقایسه با سیستم های سنتی، قابلیت مونتاژ ودمونتاژ با استفاده از نیروهای نیمه ماهر، ماهر و متخصص، کاهش مصرف انرژی، قابلیت تطبیق با طرح های گوناگون معماری و غیره لازم است که از تکنولوژی های جدید صنعتی یا تکنولوژی های کارخانه ای استفاده شود. با توجه به تنوعاین سیستم ها و همچنین ویژگی های گاه منحصر به فردی که هر یک از آنها دارا می باشند و همچنین شرایط و ملزوماتی که اجرای هر پروژه می طلبد مانند شرایط جغرافیایی، میزان دسترسی به امکانات و غیره استفاده از برخی از این سیستمهای نوین نسبت به سایر سیستم های رایج در کشور ارجحیت پیدا می کند. در این مقاله سعی بر آن است به شناساییکارآمدترین و اصلی ترین شاخص های مختلف ارزیابی سیستم های ساختمانی نوین اعم از سازه ای، معماری، زیست محیطی، زمان .هزینه و غیره بپردازد. که چارچوب مهمی را در راستای فهم و شناخت معیارهای موثر بر انتخاب روش هایساخت ساختمان های نوین به همراه درجه اهمیت آنها فراهم خواهد نمود. و نتایج حاصله به کارشناسان و خبرگان صنعت ساخت و ساز کمک خواهد کرد که از انتخاب های نادرست در جهت بهینه سازی هزینه، زمان، ساخت و غیره آگاه تر باشند.

سیستم های نوین ساختمانی، شاخص های ساختمانی، مهندسی و مدیریت ساخت و ساز، تصمیمگیری