فاطمه روحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری-واحد مهدیشهر-دانشگاه آزاد اسلامی-مهدیشهر-ایران
عباس ارغان - استادیار گروه برنامه ریزی شهری–واحد مهدیشهر–دانشگاه آزاد اسلامی-مهدیشهر- ایران
محی الدین عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری-واحد مهدیشهر-دانشگاه آزاد اسلامی-مهدیشهر-ایران
شمیم بهرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری-واحد مهدیشهر-دانشگاه آزاد اسلامی-مهدیشهر-ایران

در این پژوهش سعی شده تا تاثیر مراکز فرهنگی بهویژه فرهنگسراها بر بهبود وضعیت جامعه مورد بررسی قرار گیرد.فرهنگ و لزوم حضور آن در جوامع شهری کشور ما بسیار مورد بی مهری و بی توجهی واقع شده است. به سادگی می توان با توجهبه سرانه های فضاهای فرهنگی در شهرهای کشور به این نکته دست یافت که میزان فضاهای فرهنگی موجود در شهرهای ایران به هیچ وجه نمیتواند پاسخگوی نیازهای مردم باشد.تشکیل و حمایت از مکان هایی نظیر فرهنگسرا ها کمک موثریدر این راه است. به طور کلی مجموعه های فرهنگی با ایجاد فرصت های گذاران اوقات فراغت در واقع پاسخگوی سه مسیله مهم می باشند: -1 آموزش مستقیم -2 آموزش غیر مستقیم و فرصت کسب مهارت که باعث ارتقاء ذهنی و فرهنگی می شود -3 مسیله سوم که عمدتا شامل فعالیت های هنری از نظر کارایی و پیشبرد اهداف فرهنگی میباشداکثر فرهنگسراها با ظاهر کلاسیک و ساکت فضای مرده ای دارند که جذابیتی برای مردم ندارند.فعالیت هایی که در این اماکن صورت میگیرد اصولا باید همگانی باشند و در سراسر کشور همگام شوند و در شهرهای بزرگ و کوچک دارای کانونهاییدر محلات باشند تا تحت برنامه ای مشخص در ارتباط با یکدیگر فعالیت نمایند.از این رو طراحی و ایجاد فضاهایی که در آن ،تماس مردم با فرهنگ و فعالیت های فرهنگی آسانی صورت گیرد الزامی به نظر میرسد.فضاهایی که بدون تشریفات معمول مردم شهر را به درون خود هدایت کند.با توجه به مطالب گفته شده فرهنگسرای جوان و نوجوان به عنوان نمونه طراحی و پیشنهاد شده است.

فرهنگ، فرهنگ سرا،معماری،جوان ، نوجوان ، فراغت