سارا متولیان - دانشجوی دکتری ژیوتکنیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی، تهران
امیر حمیدی - دانشیار مهندسی ژیوتکنیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی، تهران

امروزه محدودیت منابع قرضه با دانهبندی مناسب سبب رواج هر چه بیشتر استفاده از مصالح شنی با اندازه درشت تا مرز قلوه سنگ در خاکریز ها شده است اما محدودیت ابعاد دستگاههای آزمایشگاهی متعارف مانع از انجام آزمایش بر روی نمونههای حاوی شن درشت دانه میشود. به همین دلیل، محققین تلاش میکنند تا به کمک روابط تجربی، مقاومت برشی خاک ماسهای مخلوط با شن را تا حدودی پیشبینی کنند. بنابراین در این پژوهش با استفاده از دستگاه برش مستقیم بزرگ مقیاس تلاش شده که تاثیر شکل و اندازه شن بر رفتار مکانیکی مخلوطهای ماسه بررسی گردد. برای این منظور تعدادی آزمایش به روش مستقیم بزرگ مقیاس با ابعاد 170×300×300) میلیمتر) بر روی مخلوط خاک ماسه و شن گرد گوشه با بزرگترین قطر دانههای 4/25 و 5/12 میلیمتر انجام گرفت. آزمایشها بر روی نمونه خشک در تراکمهای نسبی 35 و 60 و 85 درصد و سربارهای 5/1 و 3 و 5/4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و درصد شنهای صفر، 20 و40 و 60 درصد صورت گرفت. در این پژوهش از سربارهای بزرگتر برای در نظر گرفتن تاثیر شکست دانهها بر مقاومت برشی استفاده شده است. نتایج آزمایشها نشان داد که با ازدیاد درصد شن، مقاومت برشی بیشینه، زاویه اصطکاک، اتساع مخلوط افزایش می-یابد. همچنین میزان افزایش برای شن با قطر بیشینه 4/25 میلیمتر نسبت به شن با بیشترین قطر 5/12 میلیمتر بیشتر بود. در نهایت ارتباط بین ویژگیهای مفاومتی ماسه و مخلوط ماسه و شن با در نظر گیری اتساع تعیین گردید.

آزمایش برش مستقیم بزرگ مقیاس، درشت دانه شنی، ماسه، رفتار مکانیکی، ارتباط مقاومت-اتساع