شیما احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،دانشگاه هنر اصفهان،اصفهان،ایران
محمود محمدی - استادیار شهرسازی،دانشگاه هنر اصفهان،اصفهان،ایران

چنانچه رشد و گسترش کالبدی و فضایی شهر کنترل نگردد پدیده ای به نام اسپرال شهری 2 یا پراکنش افقی بی رویه را به وجود خواهد آورد که از مهمترین پیامدهای نامطلوب آن تخریب اراضی کشاورزی پیرامون شهرها میباشد. اینموضوع از مهمترین مسایل برای مدیران و برنامه ریزان شهرها در سطوح گوناگون است.در سالهای اخیر برنامه های متعددی جهت ساماندهی، مدیریت و هدایت گسترش شهر در اراضی پیرامونی تهیه شده است.اما به دلیل عدم شناختکافی از عوامل تاثیر گذار و محرک توسعه،تحقق نیافته است. منطقه نه شهرداری اصفهان زمانی جزء اراضی پیرامونی شهرمحسوب می شد اما در طی دوره های مختلف با افزایش جمعیت و مهاجرت به شهر، این اراضی با توسعه شهری به بافتشهر افزوده شدند این منطقه به دلیل مجاورت با رودخانه زاینده رود دارای زمینهای مستعد کشاورزی و باغات بسیاری بوده است که متاسفانه طی چند دهه اخیر بخش قابل توجهی از آنها از میان رفته اند. این پژوهش به بررسی اثر توسعه فیزیکی شهر اصفهان بر تخریب و تغییرکاربری اراضی کشاورزی و باغات منطقه نه شهرداری اصفهان با هدف شناخت وتحلیل عوامل تاثیرگذار میپردازد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری اطلاعات اسنادی و میدانی است. ابزار مورد استفاده نرم افزارهایArcGis وENVI و داده های مورد استفاده تصاویر ماهواره ای و نقشه های کاربری اراضی منطقه می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد یک عامل یا فاکتور مسبب پراکنش افقی بی رویه شهر در این منطقه نشده است بلکه مجموعه ای از عوامل اجتماعی،اقتصادی،محیطی-طبیعی و سیاسی- مدیریتی به صورت ترکیبی دست به دست هم داده اند

توسعه شهری، عوامل محرک رشد شهر، تغییر کاربری اراضی، سنجش از دور