بررسی اثر مقدارحجمی شن و ماسه و عیار سیمان مصرفی بر مقاومت فشاری بتن

بتن مادهای شبیه به سنگ است که از 4 فاز آب ، سیمان، سنگدانه و مواد افزودنی تشکیل میشود. جنس مصالح مصرفی و دانه بندی سنگدانه، نسبت آب به سیمان و عمل آوری از عوامل موثر بر مقاومت فشاری بتن میباشند. در این پژوهش، نمونه هایی در 3 نسبت آب به سیمان 40 ، ./38/0و 35/0 در 2 سری تهیه شدند. سری اول با 3 درصدهای شن و ماسه مختلف با عیار سیمان ثابت 380m/Kg و سری دوم نمونه ها بر اساس نتایج آزمایشات سری اول با شن و ما سه ثابت در همان ن سبت های آب به سیمان با عیار سیمان مختلف 360 ،400 ،4403m/Kg تهیه شدند. آزمایش مقاومت فشاری بر روی همه ی نمونه های مکعبی تهیه شده، انجام گرفت. با توجه به نتایج آزمایش ها، در هر 3 نسبت آب به سیمان در نمونه های که مقدار شن بیشتری دارند، مقاومت فشاری افزایش داشته است. سری دوم نمونه ها را با ثابت درنظر گرفتن مقدار شن، بیشتر از ماسه برای همه نمونه ها و m/Kg نمونه در نسبت آب به سیمان های 38/0 3 نسبت آب به سیمان سری اول، با افزایش عیار سیمان از 400و 35/0 مقاومت فشاری کمتر شده است که ناشی از هیدراتاسیون ناقص سیمان با آب بوده و مقداری از سیمان بدون واکنش با آب باقی مانده و موجب کاهش مقاومت نمونه شده است.

Keywords:

نسبت آب به سیمان , عیار سیمان , درصد شن و ماسه , مقاومت تراکمی