تاثیرات رنگ در محیط آموزشی و نقش آن در رفتار کودکان

توجه به فضای رنگی و فیزیکی مدارس، چند صباحی است که توجه نظام آموزشی را به خود جلب کرده است.بعضی عوامل درطراحی محیط از جمله نور و رنگ نادیده گرفته شده اند.عواملی که واکنش های انسان را تحت تاثیر قرار می دهندو موجب بهوجود آمدن واکنش های نامطلوب چون عصبی مزاج بودن، ناکارآمدی، بدخلقی در انسان می شود.روانشناسان می گویندرنگ اشیا، نماها یا مکان ها تنها ویژگی های فیزیکی اجسام نیستند، بلکه احساساتی است که از کیفیت معین نور حاصل می شود،چشم می بیند و مغز آن را تعبیر و تفسیر می کند.رنگ ها در شخصیت انسان ها به خصوص کودکان تاثیر بسزایی داشته اند کهباعث ایجاد تجربه های هیجانی از قبیل شادی، غم، اندوه، آرامش، تحریک پذیری سکون و هیجان می شود.مسیله رنگ به سبب تاثیرات مهم روانشناسانه اش در مقوله شهر و فضاهای معماری امر مهم به شمار می رود.لذا طراحی مهد کودک از این امرمستثنی نبوده و باید طراحان به این مقوله توجه لازم مبذول داشته تا فضاهای آموزشی توام با ایجاد حس زیبا شناسی در بینکودکان و همواره به دور از تنش های روحی و روانی ایجاد می کنند. ژان پیاژه، بر توانایی کودک در درک جهان به طور فعال تاکید بسیار می کند و معتقد است که کودکان به طور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند، بلکه آنچه را که در دنیای پیرامونخود می بینند، می شنوند و احساس می کنند، سپس انتخاب و تفسیر می نمایند.پس با توجه به اهمیت دوران کودکی، به عنوان یکی از مهمترین دوران های زندگی انسان، طراحی محیط آموزشی برای کودکان مولفه ای است که جای بحث و بررسی بیشتری را می طلبد.در این راستا از روش توصیفی-تحلیلی باید به این مولفه پرداخت که اصول طراحی فضاهای آموزشی براییادگیری کودکان کدامند و اساسا محیط آموزشی برای کودکان چگونه محیطی است لازمه اصلاح کالبد آموزش و پرورش، ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت کودکان است، فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزییات فضاها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد. در این تحقیق با توصیفی و تحلیلی سعی شده است با شناخت رنگ ها فضاهای متناسب با روحیه کودکان طراحی نمود تا حس تحرک و نشاط و هیجان را در آنها افزایش دهد.

Keywords:

روانشناسی رنگ , محیط آموزشی , علوم رفتاری , یادگیری , معماری فضای آموزشی