کامران رحیم اف - استادیار، گروه راه و ترابری، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی ۳۶۹۷-۱۹۳۹۵تهران ایران
بهزاد ذوقی - کارشناسی ارشد مهندسی حمل و نقل دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

راحتی عامل اصلی در استفاده از پیاده روها می باشد. عابرین در هنگام پیاده روی باید حس ایمنی و آرامش کنند زیرا وجود خرابی، یا باریکی بیش از حد پیاده رو ویا هرعاملی که استفاده از پیاده رو را با مشکل روبرو نماید. عابرین را مجبور به ورود به سطح سواره رو می نماید که این گونه رفتارها، ایمنی آنها را به خطر می اندازد. پیاده رو نایمناسب می تواند ناشی از عدم تعمیر و نگهداری منظم، تاثیر شرایط و تغییرات آب و هوا ، آسیب های وارده از سوی شرکت های خدمات رسان مانند آب، برق، گاز، مخابرات و یا سایر مبلمان شهری که موجب کاهش سطح قابل استفاده برای عابرین می شود. این مقاله در خصوص طراحی سیستم مدیریت تعمیر و نگهداری معابر با مروری بر شاخص های ارزیابی و طبقه بندی خرابی پیاده رو تهیه شده است.لازم به ذکر است شاخص های مربوطه توسط ASTM جهت راه ها و فرودگاه ها تدوین گردیده است.با ارزیابی این روش و مطالعه موردی در بخشی از ناحیه 2 منطقه 4 تهران روش مذکور مورد ارزیابی قرارگرفت وحادترین مشکل مربوط به خرابی نوع 11با 70%عامل نارضایتی درمحدوده مورد مطالعه شناسایی گردید.

مدیریت تعمیر و نگهداری، پیاده روسازی، ایمنی، عابرین پیاده، شاخص وضعیت پیاده رو