مژده دهقان - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد
میلاد رحیمی - کارشناس مهندسی عمران، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بیوتکنولوژی دانشگاه اصفهان

منظور از توسعه پایدار رفع نیازهای حال حاضر بدون به خطر افتادن توانایی برای رفع نیازهای آینده است. توسعه پایدارباعث افزایش کیفیت زندگی شده و به انسان اجازه زندگی در یک محیط زیست سالم را داده و در یک جامعه پایدار، شرایطزیستمحیطی، اقتصادی و اجتماعی برای نسلهای حال و آینده بهبود مییابد. ساختمان سبز از مهمترین موارد توسعه پایدار است. تعاریف زیادی از ساخت و ساز سبز وجود دارد که عناصر مشترک همه تعاریف شامل چشم انداز چرخه زندگی، پایداریمحیط زیست، مسایل مربوط به سلامت و اثرات آن بر جامعه است. در بیانی ساده میتوان ساختمان سبز را ساختمانی بر پایهاصول زیستمحیطی دانست که در آن سعی در کاهش آلودگیهای تولیدی در مرحلهی ساخت ، بهرهبرداری و تخریب نظیر آلودگی صوتی، آب، گرد و خاک و انتشار گازهای گلخانه ای و همچنین استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و به حداقل رساندنمصرف انرژیهای تجدیدناپذیر است. صنعت ساخت و ساز در سطح جهانی، سالانه حدود 12 10×3 کیلوگرم، مواد خام مصرفمیکند که حدود نیمی از مصرف کل مواد خام است. بنابراین پایداری در صنعت ساخت و ساز تاثیرات مهمی در پایداری اقتصادی و زیستمحیطی میگذارد. با رشد سریع این صنعت در سالهای آینده و نیاز به مصالح و همچنین تولید زباله، استفاده از مصالحو تکنیکهای پایدار در این صنعت، سهم عمدهای درتوسعه پایدار خواهد داشت. در این مقاله پس از بیان تعریف و تاریخچهای از ساختمانهای سبز، به روشهای ارزیابی آنها اشاره شده و سپس با توجه به اهمیت مصالح در صنعت ساخت و ساز، به مروری بر مصالح مورد استفاده در ساخت و ساز سبز نظیر ضایعات صنعتی و مواد زیستی پرداخته شده است

توسعه پایدار، ساخت و ساز سبز، مصالح ساختمانی سبز، ضایعات صنعتی، مواد زیستی