لزوم هویت بخشی به شهرهای جدید

یکی از سیاستهای توسعه شهری و اسکان سرریز جمعیت شهرها، ایجاد شهرهای جدید در قالب سیاست توسعه شهری منفصل با فاصلهای از شهرهای مادر است. این مطلب روشن شده است که هر شهری برای ادامه حیات و نشاطزندگی شهری، باید اصالت داشته و این اصالت را از نقش انحصاری خود در منطقه و در سطح کشور و حتی در سطح دنیا کسب نماید. شاید در گام اول، صرفا کارکرد اسکان جمعیت سرریز شهرهای مادر مدنظر باشد، اما برای پرهیز از تبدیلشدن به یک شهر خوابگاهی و راکد، شهرهای جدید باید تبدیل به شهرهای زنده و پویا گردند و در این راستا باید استراتژی شهر زنده - شهر رقابت را برای خود برگزینند. امروزه، شهرها نه بر پایه ارزشهای اصیل و هویت بومی خود، که بر پایه تقلیدهای بدون اندیشه از مظاهر غربی و مدرن بدون توجه به الگوهای بومی در حال شکلگیری و گسترشاند و این مساله باعث گسسته شدن و کمرنگ شدن توجهبه ابعاد هویتی شهرها و زندگی اجتماعی شهری شده است، که نمود خود را به طور واضح در طرحهای توسعه شهرینمایان میسازد و باعث توجه به بازیابی هویت از بیرون شده است. در شهرهای ایرانی، به دلیل تاثیر اسلام بر بیشتر جوانب و زوایای آن فرم شهر و کالبد آن هویت خود را از محتوی شهر اخذ میکند

Keywords:

سیاستهای توسعه شهری , هویت بومی , بازیابی هویت , بحران هویت , شهرهای جدید , لزوم هویت بخشی , ابعاد هویتی شهرها