پریوش خسروی - کارشناسی آموزش ابتدایی شهرستان فارسان، پردیس بحرالعلوم دانشگاه شهرکرد

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین جو اخلاقی سازمان و توانمندسازی روان شناختی مدیران دوره متوسطه در سال تحصیلی 1394-95 بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مدیران دوره متوسطه شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1394-95 بود که بر اساس آمارنامه آموزش و پرورش 190 نفر بودند که بر اساس فرمول کرجسی و مورگان و به روش تصادفی ساده 123 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها از پرسشنامه جو اخلاقی ویکتور و کالن (1987) و توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر و میشرا (1995 ) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه به روش گام به گام) استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل نشان داد که بین ابعاد جو اخلاقی سازمان و توانمندسازی روان شناختی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بعد استقلال و کارایی مداری 36 درصد از واریانس توانمندسازی روان شناختی را پیش بینی می کنند.

جو اخلاقی سازمان، توانمندسازی روان شناختی، مدیران دوره متوسطه