لیلا منصوری - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان
زهرا خلیلی گشنیگانی - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان

هدف پژوهش حاضر، رابطه معنای زندگی و اشتیاق تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول شهر ایذه در سال تحصیلی 1394-95 بود. روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در شهر ایذه در سال تحصیلی 1394-95 بود که بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی 389 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه معنای زندگی استگر و همکاران (2006)، اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (2002) بود و از معدل دانش آموزان نیز به منظور سنجش پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان) استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین معنای زندگی و اشتیاق تحصیلی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .(P<0/001) همچنین معنای زندگی نقش معنیداری در پیشبینی پیشرفت تحصیلی داشت و 15 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را پیشبینی کرد.

معنای زندگی، اشتیاق تحصیلی، پیشرفت تحصیلی