پیش بینی اضطراب بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و رضایت زناشویی در زنان

تنظیم هیجان به عنوان عاملی اساسی در رویارویی با رویدادهای تنیدگی زای زندگی و رضایت زناشویی به عنوان ارزیابی کلی فرد از وضعیت رابطه زناشویی می توانند در سازش یافتگی و سلامت هیجانی افراد نقش داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و رضایت زناشویی در زنان بود. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری عبارت بود از کلیه زنان متاهل شهر اصفهان که از بین آن ها 400 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند . جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (CERQ)، رضایت زناشویی انریچ، علایم روانشناختی (DASS-21) و پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی استفاده گردید. تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که اضطراب، با بیشتر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان، دارای رابطه منفی و با پذیرش، دارای رابطه مثبت معنادار بود. بین سایر راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان با اضطراب گروه نمونه رابطه مثبت ومعناداری مشاهده گردید. همچنین بین اضطراب با تمامی مولفه های رضایت زناشویی رابطه منفی و معنادار وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از میان راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، فاجعه انگاری 6 درصد، تمرکز مجدد مثبت 2/2 درصد و نشخوار فکری به تنهایی توانایی پیش بینی 1/6 درصد اضطراب را دارا بودند. از میان مولفه های رضایت زناشویی نیز، موضوعات شخصیتی 12/5 درصد و اقوام و دوستان توانایی پیش بینی 1/3 درصد اضطراب و از میان ویژگی های جمعیت شناختی، تعداد فرزندان به تنهایی 1/6 درصد از اضطراب را به صورت معنادار پیش بینی کردند. بنا بر یافته های پژوهش می توان راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان و سطوح رضایت زناشویی را به عنوان سازه های مرتبط با علایم اضطراب در زنان متاهل دانسته و آنها را به عنوان عواملی مهم در ارتباط با پیشگیری و درمان مورد بررسی قرار داد.

Keywords:

راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , رضایت زناشویی , اضطراب , زنان