شهره مرتضایی شمیرانی - دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی البرز، البرز،
زینب هادی نجار - دکترای روانشناسی عمومی، دانشگاه علامه، تهران، ایران
آزیتا پویانفر - دانشجوی دکترای روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
فاطمه قاعدی - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب، تهران، ایران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، اضطراب، استرس و عزت نفس زنان نابارور شهر تهران بوده است.روش: با یک طرح شبه آزمایشی، یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پی گیری 3ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 30 زن با تشخیص ناباروری از میان بیماران مراجعه کننده به بخش ناباروری بیمارستان امام حسین شهر تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به گروه آزمایش(n=15) و گروه کنترل(n=15)گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس(Dass-21 )و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ را تکمیل کردند. داده ها با مدل تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر چند متغییری تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها ن شان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در گروه آزمایش ن سبت به گروه کنترل از لحاظ مولفه های افسردگی و استرس و عزت نفس پس از خاتمه جلسات درمانی و پیگیری 3ماهه تفاوت معناداری وجود داشت. میزان افسردگی و استرس نسبت به مرحله پیش آزمون کاهش معناداری داشته است اما از لحاظ مولفه های اضطراب تفاوت معناداری وجود نداشت. مولفه عزت نفس در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش افزایش معناداری داشته است.نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اف سردگی و ا سترس و افزایش عزت نفس در زنان نابارور پس از خاتمه جلسات درمانی و بعد از پیگیری 3ماهه شده است اما در مولفه اضطراب تغییری ایجاد نشده است.

افسردگی، اضطراب، استرس، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، زنان نابارور، عزت نفس