تاثیر مداخلات آموزش شیوه های شناختی رفتاری مقابله با درد بر سازگاری بیماران سرطانی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر برای تعیین اثربخشی آموزش شیوه های شناختی-رفتاری مقابله با درد بر افزایش سازگاری بیماران سرطانی انجام شد.مواد و روش: جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران زن و مرد مبتلا به سرطان (سینه، معده، استخوان و ریه) بستری در بیمارستان امید شهر مشهد در سه ماهه اول سال 1395 بودند و مدت 6 ماه بود که از بیماری خود خبر داشتند، بودند که به روش نمونه گیری دردسترس (هدفمند) و داوطلبانه30، نفر(15 )کنترل و (15) انتخاب تقسیم شدند. روش تحقیق روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بود و ابزار مورد اندازه گیری پرسشنامه پرسش نامه سازگاری بل(1962) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. در بخش توصیفی، از جداول توزیع فراوانی و شاخص های مرکزی (میانگین) و پراکندگی (انحراف معیار) و در بخش آمار استنباطی از آزمون های کولوموگروف- اسمیرنف و تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار افزار Spss22 استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که بین آموزش شیوه های شناختی-رفتاری مقابله با درد با سازگاری بیماران سرطانی رابطه معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: درمان شناختی رفتاری بر افزایش سازگاری بیماران سرطانی موثر می باشد. بنابراین از این روش می توان در مراکز انکولوژی به عنوان یک درمان تکمیلی در کنار درمان های پزشکی سود جست.

Keywords:

شیوه های شناختی-رفتاری , سازگاری , سرطان