اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر سلامت روان و باورهای غیرمنطقی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم

هدف کلی و اصلی این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر سلامت روان و باورهای غیرمنطقی مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم بود.براین اساس،تحقیق حاضر با استفاده از درمان شناختی- رفتاری تلاش کرد در چنین مسیری گام بردارد. بدین منظور،نمونه ای به حجم30نفر زن که دارای فرزندان اوتیسمی بودند، به روش نمونه گیری غیرتصادفی در شهر شیراز انتخاب و موردآزمون قرارگرفتند. مادرانی که دارای فرزند اوتیسمی بودن مورد مصاحبه بالینی به روش DSM-IV-TRقرار گرفتند. سپس مادرانی که اختلال روانپزشکی شدید نداشتند؛ مورد مطالعه قرار گرفتند. در مرحله ی پیش آزمون پرسشنامه ها سلامت روانی و باورهای غیر منطقی بر روی دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15نفر) اجرا شد. سپس بر روی گروه آزمایش ده جلسه درمان به شیوه شناختی- رفتاری و هر جلسه 75 دقیقه به صورت هفتگی انجام گرفت در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه آزمایش یا مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش، آزمون باورهای غیرمنطقی و پرسشنامه ی سلامت روان بودکه به صورت انفرادی، یکبار قبل از آموزش درمان شناختی -رفتاری و یکبار نیز پس از خاتمه ی جلسات مداخله ی درمانی بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شدند. در این پژوهش برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها و بررسی و ارزیابی تاثیر درمان شناختی- رفتاری بر باورهای غیرمنطقی و سلامت روانی از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی - رفتاری در کاهش باورهای غیرمنطقی گروه آزمایش موثر بوده است.همچنین این درمان موجب بهبود سلامت عمومی افراد گروه آزمایش گردیده است.ازاین رو، میتوان درمان شناختی -رفتاری را به عنوان یکی از مداخلات سودمند درمانی در جهت سازگاری مادران دارای فرزند اوتیسم دانست که در واقع تسهیل کننده سازگاری آنان با مسایل روانشناختی ناشی از آن ماننداضطراب، افسرگی، مشکلات خواب، مشکلات ارتباطی و... میشود.

Keywords:

درمان شناختی- رفتاری , باورهای غیرمنطقی , سلامت روانی , مادران دارای فرزند اوتیسم