لیلا فرهادی اصل - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد بوشهر

مقدمه: با توجه به اهمیت عوامل والد فرزندی در سلامت روان و عملکرد کودکان با اختلالات یادگیری ، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت روابط والد فرزند والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری بود. پژوهش حاضر در قالب یک طرح شبه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری در نیمه اول سال 1394 بودند که از این میان 24 نفر با لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج به پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه( 90 دقیقه ای) تحت درمان ACT قرار گرفت در این مدت گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد، هر دو گروه قبل درمان، پس از اتمام درمان پرسشنامه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. از روش تحلیل کواریانس نیز برای تجزیه تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که این مداخله با بهبود معنادار کیفیت روابط والد فرزندی در این والدین همراه است. لذا، پیشنهاد میشود که از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای بهبود کیفیت روابط والد فرزند والدین دارای کودک با اختلالات یادگیری استفاده شود.

اختلالات یادگیری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، کیفیت روابط والد فرزند