نادر محمودی نیا - کارشناس ارشد عمران مهندسی راه و ترابری، مسیول آزمایشگاه قیر و آسفالت، آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان تهران
علی اکبر آقاجانی - کارشناس مهندسی عمران، کارشناس مسیول آزمایشگاه قیر و آسفالت، آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان تهران
داریوش مرادی - کارشناس ارشد عمران مهندسی خاک و پی، کارشناس آزمایشگاه قیر و آسفالت، آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان تهران

قیر به عنوان ماده چسباننده مصالح سنگی مخلوط آسفالتی، پرهزینه ترین جزء تشکیل دهنده آن بوده و بر عملکرد آنتاثیرگذار است. لذا اندازه گیری مقدار دقیق قیر مخلوط های آسفالتی برای تولیدکنندگان آسفالت، پیمانکاران و کارفرمایانمسیله مهمی است. تاکنون تنها روش تعیین مقدار قیر مخلوط های آسفالتی در ایران، آزمایش تجزیه با حلال های شیمیاییبوده است. در سال 1995 میلادی روش تعیین درصد قیر مخلوط های آسفالتی توسط کوره سوزاندن معرفی گردید و درحال حاضر استاندارد ASTM D6307 برای انجام این آزمایش تدوین شده است. در این آزمایش، از یک کوره با دمای بالا برای سوزاندن قیر استفاده می شود که با اندازه گیری و مقایسه جرم نمونه، قبل و بعد از سوزاندن، درصد قیر مخلوط آسفالتیمحاسبه می شود. در این مقاله، بر نتایج آزمایش های تعیین درصد قیر مخلوط های آسفالتی تهیه شده با مصالح سنگی بادرصد جذب آب بالا و پایین به دو روش تجزیه با حلال بنزین و سوزاندن در کوره تمرکز شده است. بررسی ها نشان دادندکه نتایج آزمایش تجزیه با حلال بنزین پراکندگی قابل توجهی داشته و به مقدار جذب آب مصالح سنگی مصرفی در آسفالتبستگی دارد. نتایج نشان دادند که آزمایش سوزاندن در کوره برای تعیین درصد قیر مخلوط های آسفالتی بسیار موثر استو می تواند به عنوان روش جایگزین آزمایش تجزیه با حلال مورد استفاده قرار گیرد.

مخلوط آسفالتی گرم، درصد قیر، تجزیه آسفالت با حلال، کوره سوزاندن