طیبه سادات موسوی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
حسنعلی ویس کرمی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

هدف: این پژوهش با هدف مقایسه سازگاری اجتماعی والدین دارای کودکان استثنایی و عادی انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیهوالدین کودکان عادی و استثنایی بین 7 تا 12 ساله شهر خرم آباد بود که برابر 246 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمولتعیین حجم نمونه کوکران برابر 150 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع اوری داده ها از پرسشنامهسازگار اجتماعی استفاده شد. به منظور آزمون فرضیات در بخش آمار توصیفی از جداول توزیع فراوانی، نمودار و محاسبهشاخص های توصیفی است در بخش آمار استنباطی از آزمون کلموگروف-اسمریونف برای بررسی نرمال بودن داده ها، آزمونلون جهت بررسی یکسان بودن واریانس ها، آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس چند راهه (مانووا) جهت مقایسه گروه ها انجام گرفت. برای تحلی دادهها از نرمافزار SPSS ویراست 23 استفاده شد. یافته ها: بین میانگین سازگاری اجتماعی والدین با کودکان استثنایی و والدین با کودکان عادی، (P=0/001, Partial η2=0/142 و F1,298). تفاوت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: وجود کودکان استثنایی در خانواده سبب می شود که والدین آنها از سازگاری اجتماعی پایین تری نسبت به والدین کودکان عادی برخوردار باشند.

سازگاری اجتماعی، کودک استثنایی، والدین