محمد محمدی پور - دکتری روان شناسی تربیتی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان
علی علی اکبری - دانشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بجنورد

فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی، خصوصا درحرفه های خدمات انسانی، می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی دبیران می باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، دبیران متوسطه آموزش و پرورش شهرستان نکا به تعداد 280 نفر می باشد که از این تعداد 162 نفر به روش نمونه گیری ساده متناسب با جامعه آماری، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی دبیران مزلاچ (M.B.I) و پرسشنامه استاندارد سلامت روانی بود. برای تایید پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که به ترتیب 0/73 و 0/86 برای فرسودگی شغلی و سلامت روانی به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از دوروش آمار توصیفی شامل (متغیرهای جنسیت، سن، تحصیلات) و آمار استنباطی شامل (ضریب همبستگی و آزمون فریدمن) با نرم افزار SPSS استفاده شد، یافته های تحقیق حاکی از آن است که بین فرسودگی شغلی و سلامت روانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رتبه ای فریدمن نشان می دهد که بعد از خستگی عاطفی دارای بیشترین و بعد فقدان موفقیت فردی دارای کم ترین ارتباط با فرسودگی شغلی بوده اند.

فرسودگی شغلی، سلامت روانی، دبیران، آموزش و پرورش