مهتاب سادات امامی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات واحد سمنان، ایران
فاطمه بیان فر - دکترای تخصصی روان شناسی تربیتی

پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین ناگویی خلقی با اختلالات تغذیه ای در افراد بالای 18 سال انجام پذیرفت. روش مطالعهتوصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان و مردان بالای 18 تا 30 ساله مراجعه کننده به باشگاه انقلاب شهر تهران در سال 1395 بود. حجم نمونه برابر با 300 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. ابزارهای گردآوری داده ها شاملپرسشنامه نگرش تغذیه ای گارنر و گارفینکل و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو بود. برای تجزیه و تحلیل داده در دو سطحتوصیفی (میانگین وانحراف معیار) و استنباطی (پیرسون و تحلیل رگرسیون) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مولفه های ناگویی خلقی با اختلالات تغذیه ای رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (p<0/01). مولفه های ناگویی خلقی، 0/52 درصد از واریانس اختلالات تغذیه ای را تبیین نموده است. از بین مولفه های ناگویی خلقی، فقط مولفه ناتوانی در شناسایی احساسات می تواند اختلالات تغذیه ای را پیش بینی می کند (β=0/496, p<0/01).

اختلالات تغذیه ای، ناگویی خلقی، توصیف احساسات، تفکر عینی