علی محمد احمدزاده - کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور کرمانشاه
علی عبدی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور

هدف: پژوهش کنونی در راستای بررسی اثرر پریش بینری کننردگی خودکارامدی و تاب آوری بر انگیرشتحصیلی دانشجویان صورت گرفت.روش: این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع هبستگی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیامنور شهر پاوه در سال تحصیلی 96-95 می باشد و حجم نمونه آماری با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان (200 دانشجو) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامهخودکارامدی ماسلاچ و جکسون (1993)، پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر و مقیاس تاب آوی کانر ودیویدسون استفاده شد. داده های بدست آمده نیز با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که بین تاب آوری با انگیزش تحصیلی دانشجویان و خودکارامدی با انگیزشتحصیلی دانشجویان رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. همچنین مشخص شد که تاب آوری و خودکارامدیتوانایی و قابلیت پیش بینی کنندگی انگیزش تحصیلی دانشجویان را داشته اند.نتیجه گیری: یافته ها بیانگر آن است که با افزایش خودکارامدی و تاب آوری، انگیزش تحصیلی دانشجویانافزایش خواهد یافت.

تاب آوری، خودکارامدی، انگیزش تحصیلی، دانشگاه پیام نور، دانشجویان