محمدحسین اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، گروه مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهسا ممقانی قاضی جهانی - استاد راهنما دکتری معماری

نور روز، جزء اساسی و ضروری در ساختمان و از عوامل موثر بر ارزش فضایی است که در کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار نظم فضایی مصالح و رنگ مطرح می شود. از آنجا که اصلی ترین عامل در فرآیند یادگیری تمرکز است و نور طبیعی باعث افزایش تمرکز شده و ارتقاء سطح کیفی آموزش را در پی دارد و یک وسیله مهم در دست یافتن به پایداری است این مقاله با هدف رویکرد نور طبیعی در فضای آموزشی سعی در استفاده بهینه و هرچه بیشتر از آن در فضاهایی که در تعامل با انسان باعث بهره وری و کارآیی هرچه بیشتر می شود را دارد. بنابراین ابتدا نور طبیعی و تاریخچه آن و سپس بیان روش ها و راهکارهای مطلوب جهت استفاده از آن در فضای آموزشی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در این مقاله از روش میدانی کتابخانه ای استفاده شده است که در قسمت ادبیات موضوع، نور به عنوان کاربردی ترین عنصر مجزا در تولید کیفیت ها در گذشته تا امروز، همچنین کیفیت نور در جهات مختلف و راهکارهای مطلوب ساختن و رفع معایب آن را شامل گردیده است. نتیجه کلی پژوهش بیانگر آن است که نور طبیعی در تمامی فضاها می تواند به نحو مطلوب و پسندیده به کار آید و ساختار و کیفیت بنا را تحت تاثیر قرار دهد .

نور، روز، فضا، تمرکز، معماری، آموزشی