امیر رزازیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه سمنان
نیما امجدی - عضو هیات علمی دانشگاه سمنان

هماهنگی میان مدت واحدهای آبی و حرارتی، عبارت است از بدست آوردن آرایش متوالی از تولیدات واحدهای آبی وحرارتی با در نظر گرفتن قیود مربوط به سیستم، در طول افق برنامه ریزی میان مدت، بگونه ای که هزینه کل سیستم حداقلگردد. در این روش مسیله هماهنگی میان مدت آبی- حرارتی، توسط برنامه ریزی پویا، برای یک دوره یک ساله با گام های ماهیانه، مدل می شود. از آنجا که در مسیله میان مدت جزییات ساعتی مد نظر نمی باشد، برای لحاظ کردن تاثیرات بار ساعتی،با استفاده از روش خوشه بندی k- متوسط که یک روش کارآمد در خوشه بندی داده هاست، بار ساعتی هر ماه سیستم را، به چند دسته تقسیم بندی می کنیم. با توجه به اینکه رفتار بار سیستم به مصرف کنندگان برمی گردد لذا یک رفتار پریودیک روزانهرا شاهد خواهیم بود، که در اکثر کشورهای در حال توسعه، دارای دو پیک روز و شب، یک ناحیه بار میانی و یک ناحیه بارپایه می باشد، بنابراین 4 سطح بار در نظر می گیریم . روش پیشنهادی، روی سیستم استاندارد IEEE 14-bus با بار سیستمواقعی PJM در مقیاس سسیستم مورد مطالعه، اعمال شده است و نتایج به دست آمده گویای کارآمدی این روش در حل مسیلهبرنامه ریزی میان مدت آبی حرارتی می باشد.

هماهنگی میان مدت آبی و حرارتی، برنامه ریزی پویای، خوشه بندی k- متوسط، تابع هزینه آینده