منصور حسین زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه زابل
پیمان افراسیاب - دانشیارگروه مهندسی آب دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
یوسف رمضانی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
عباس خاشعی سیوکی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند

شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آبزیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی می باشد. دشت مشهد به علت شرایطخاص خود و وجود واحدهای صنعتی و فعالیتهای کشاورزی، شهرها و شهرک های صنعتی متعدد در حال حاضر از مناطق بحرانی وآسیب پذیر است. در این مقاله برای برآورد آسیب پذیری دشت مشهد از روش های دراستیک و ANP- دراستیک استفاده شد. در نهایت از هر مدل یک نقشه نهایی حاصل شد که نشان دهنده مناطق آسیب پذیر دشت مشهد است، در سه گروه آسیب پذیری کم، متوسط و زیادبود. در نهایت همبستگی نتایج حاصل از دو مدل مطرح شده با مقدار نیترات اندازه گیری شده محاسبه شد، شاخص همبستگی برایدراستیک استاندارد و ANP دراستیک به ترتیب برابر 51 و 63 درصد است و به این معنی است که به ترتیب روشهای ANP -دراستیک و دراستیک معمولی عملکرد مناسبی در تخمین آسیب پذیری آبخوان از خود نشان می دهند. پارامتر کاربری اراضی به هفتپارامتر دراستیک اضافه شد و با استفاده از آزمون کای اسکویر بین دو نقشه دراستیک استاندارد و دراستیک با در نظر گرفتن کاربریاراضی، مقایسه انجام شد. نتایج نشان داد علیرغم درصد تطابق، دو نقشه تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد دارند.

دشت مشهد، آب زیرزمینی، دراستیک و ANP