محمد حسین زارع مهرجردی - کارشناس ارشد محیط زیست

روند افزایشی تقاضای آب در جهان مسیله ای اجتناب ناپذیر است. با توجه به رشد جمعیت، گسترش صنعت، بالا رفتن سطح بهداشت و رفاه عمومی، سرانه منابع تجدی دشونده مانند آب رو به کاهش است. در کشور ما نیز صرفنظر از مشکل کم آبی، مشکلات طبیعی و جغرافیایی همچون شرایط اقلیمی، توزیع نامناسب مکانی و زمانی بارندگی، بالا بودن میزان تعرق، شور شدن آبهای شیرین و مشکلاتی نظیر تلفات مصرف آب مزید بر علت است. بیش از دو دهه است که جهان دریافته است، در مدیریت منابع آب باید بیشتر به مدیریت تقاضا تا مدیریت عرضه توجه کرد. به طورکلی اقداماتی که بر کیفیت و کمیت آب ورودی به یک سیستم مصرف موثر هستند، بخشی از مدیریت عرضه و هر آنچه بر مصرف و یا اتلاف آب پسازآن موثر است مدیریت تقاضا است. برنامه ریزی دقیق به منظور بهره برداری بهینه از منابع آب نیازمند کسب اطلاعات از عوامل عمده تاثیرگذار بر تقاضای آن است. این عوامل شامل موارد اجتماعی فرهنگی، فنی مهندسی، اقتصادی تعرفه ای و قانونی آیین نامه ای بوده و تحت رویکردهای چهارگانه مدیریت مصرف آب بیانشده و لازم است به صورت یکپارچه، جامع، فراگیر و پویا جهت اصلاح الگوی مصرف به کار گرفته شود.

اصلاح الگوی مصرف، رویکردهای چهارگانه مدیریت مصرف آب، مدیریت تقاضای آب