جلوگیری از تشدید وضعیت بحرانی منابع آب

در حال حاضرحدود 30 در صد از آب مورد استفاده در کشوراز آب سدها و بیش از 55 درصد از چاه ها تامین می گردد که در اغلب مناطق فلات مرکزی تنها منبع مطمین آب در فصول مختلف سال برای مصارف شرب، صنعت و کشاورزی می باشد . تعداد چاه های کشور طی بیست سال گذشته از 336 هزار حلفه به حدود 650 هزار حلقه 93%افزایش یافته است در حالیکه ظرفیت برداشت تخلیه طی این مدت 36%افزایش یافته است. همچنین علیرغم افزایش چاه ها، میزان برداشت طی شش سال گذشته تقریبا ثابت مانده است. افزایش تعداد چاه ها ضمن مصرف انرژی بیشتر نتیجه ای جز کاهش آبدهی چاه ها، چشمه ها و قنوات را ندارد، به نحوی که متوسط آبدهی هر چاه از 147 هزار متر مکعب درسال در دهه شصت به نصف یعنی 77 هزار متر مکعب کاهش یافته است که یکی از تبعات آن کاهش سطح زیرکشت وغیراقتصادی شدن تولیدات بخش کشاورزی می باشد . ضمنا برداشت از ذخایر تجدیدپذیر دیربازده آبخوان ها شدت یافته است وکسری حجم سالیانه مخازن بلند مدت کشورعلی رغم الزام به کاهش تدریجی آن درقا نون برنامه پنج ساله سوم و چهارم توسعه، از 5/1 میلیارد متر مکعب در دهه ی هفتاد به بیش از 9 میلیارد مکعب در دهه هشتاد رسیده است. درنتیجه از مجموع 609 محدوده مطالعاتی کشور 499 محدوده مطالعاتی با افت شدید و نگران کننده سطح آب زیرزمینی مواجه گردند و در حال حاضر 291 محدوده دشت از نظر برداشت آب ممنوعه و بحرانی اعلام شده ومیزان افت سالیانه سطح سفره آب زیرزمینی در اغلب دشت های بین 1تا 3 متر در سال رسیده که پیامدهای مخرب بسیاری را بهمراه داشته است

Keywords:

آبدهی , انرژی , چاه , قنات , منابع آب