زهرا کوهساریان - دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
فرشته جهدی - دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مریم رسولیان - روانپزشک، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
علی منتظری - گروه سلامت روان، مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران

مقدمه: اضطراب شایعترین اختلال روانی در دوران بارداری است که موجب افزایش خطر افسردگی و اضطراب در دوره بعد از زایمان می شود. توانمندسازی در این زمینه با افزایش استقلال حاصل از تعامل با محیط و سایر افراد و دستیابی به انرژی روانی پایدار حاملگی را به امری خوشایند مبدل می سازد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر توانمندسازی بر توانمندی و اضطراب زنان باردار نخست زا انجام گرفت مواد و روش ها: این پژوهش بصورت کارآزمایی بالینی برروی 70 زن باردار نخست زای 20 تا 24 هفته مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان شهید اکبرآبادی شهر تهران انجام شد. واحدهای پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمون (35 نفر) و کنترل (35 نفر) قرار گرفتند. آموزش مبتنی بر توانمندسازی زنان باردار، برنامه ای ساختارمند متشکل از 4جلسه آموزشی بود که طی 4 هفته متوالی در 4گروه انجام شد. هر دو گروه قبل از مداخله پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه توانمندی زنان باردار و پرسشنامه اضطراب موقعیتی- خصیصه ای اشپیلبرگر را تکمیل کردند. پرسشنامه توانمندی زنان باردار و پرسشنامه اضطراب موقعیتی-خصیصه ای اشپیلبرگر مجددا بلافاصله و هشت هفته بعد از پایان مداخله توسط هر دو گروهتکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون های tمستقل، آزمون دقیق فیشر و کای اسکویر انجام شد .یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میانگین و انحراف معیار اضطراب بلافاصله و هشت هفته بعد از مداخله تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه آزمون و کنترل نشان داد (001.0

آموزش مبتنی بر توانمندسازی، توانمندی، اضطراب، زنان باردار نخست زا