صغری خانی - مرکز تحقیقات سلامت جنسی و باروری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دانشکده پرستاری مامایی نسیبه، ساری، ایران
سمیه فرنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی عضو کمیته تحقیقات دانشکده پرستاری مامایی نسیبه، ساری، ایران

زمینه و هدف: پدر شدن اگرچه خواست بشر و تجربه ای خوشایند به نظر می رسد ولیکن پدران نیز ممکن است در دوران بارداری یا پس از زایمان همسرانشان، دچار افسردگی و اضطراب شوند. این در حالی است که پدران اغلب توسط مراقبین سلامت نادیده گرفته می شوند. هنگامی که پدران برای تطابق با نقش پدری دچار افسردگی و اضطراب روانی شوند، کمتر احتمال دارد که بتوانند از همسر و فرزند خود حمایت کنند و حتی این پریشانی موجب برهم زدن روابط دلبستگی پدر با کودک و عدم تعامل مثبت با نقش ها و مسیولیت پدری می شود. هدف این مطالعه؛ مروری بر آمادگی مردان برای پدرشدن می باشد.روش پژوهش: مطالعه حاضر یک مطالعهی مروری نقلی می-باشد که محقق ابتدا در پایگاههای عمومی Google scholar و سپس به صورت اختصاصی تر در پایگاههای Science Direct, PubMed , Sid, اطلاعاتی Magiran به جستجو پرداخته است،. در مجموع 20 مقاله و 2 کتاب جهت نگارش این مطالعه مروری استفاده شده است.یافتهها: نتایج مرور مقالات در دو طبقه کلی تحت عناوین ابعاد روانی پدر شدن (نگرانی از عدم کفایت در نقش پدری، تعارض نقش و رقابت در روابط، افسردگی و اضطراب) و راهکارهایی برای تطابق با نقش پدری (حضور در مراقبت های بارداری و اجرای برنامه های آموزشی برای مردان، حضور حین زایمان) سازماندهی گردید.بحث و نتیجهگیری: حاصل مطالعه اخیر بیانگر این مهم است که مردان هم در تطابق با نقش پدری ممکن است دچار تعارضات و پیامدهای روانی نظیر افسردگی، اضطراب و حتی خشم نسبت به همسرشان شوند، لذا می توان گفت که پدران در انتظار نیز مانند مادران در انتظار، نیاز به حمایت دارند. ایجاد شرایطی نظیر حضور پدران در مراقبت های بارداری و حین زایمان و وجود برنامه های مشاوره ای در مراقبت های بهداشتی برای مردان، می تواند تاثیر مفیدی در آمادگی آنها برای پدر شدن داشته باشد.

آمادگی، پدر شدن، ابعاد روانی