اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری ویژه سایکوز بر علایم مثبت و منفی بیماران زن اسکیزوفرنیک مزمن

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی شناختی رفتاری) ویژه سایکوز( بر علایم مثبت ومنفی بیماران زن اسکیزوفرنیک مزمن بود. روش پژوهش تجربی از نوع آزمایشی با گروه کنترل و گواه و جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن در مهد آسایش در شهر شیراز بود. نمونه آماری27 نفر از این افراد بودند که بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب و بر اساس سن، سابقه بیماری، سابقه بستری همتا شدند و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه 9 نفره قرار داده شدند و گروه آزمایشی برنامه درمانی گروه درمانی شناختی رفتاری را دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. هر دو گروه در دو نوبت به پرسشنامه علایم مثبت و منفی اسکیزوفرنیPANSS پاسخ دادند یافته های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات علام مثبت و منفی اسکیزوفرنی در دو گروه درمان شناختی رفتاری نسبت به گروه گواه به طور معناداری کاهش یافته است